De legende van Valentijnsdag

Op 14 februari is het Valentijnsdag! Op die dag je laat blijken hoeveel je geeft om die aardige buurvrouw, je moeder, lieve vriendin of je geheime liefde. Wereldwijd geven miljoenen mensen elkaar op 14 februari een cadeautje, bloemen of een kaartje. Maar waar komt Valentijnsdag vandaan?

Hoe Valentijnsdag precies is ontstaan is niet bekend. Er bestaan verschillende legendes:

1.De Romeinse tijd
Deze legende speelt zich af in de tijd dat keizer Claudius de tweede aan de macht was. Om zijn grote rijk in stand te houden had hij veel soldaten nodig, aan wie hij allerlei eisen stelde. Trouwen was niet toegestaan, omdat niets hen mocht afleiden aan het front. Volgens deze legende kwam een jong stel bij bisschop Valentijn met het verzoek hen te trouwen. De man was een heidense soldaat en de vrouw een christen. Valentijn vond de liefde zwaarder wegen dan de wetten van de keizer en trouwde het stel. Al snel kwamen meer stelletjes met hetzelfde verzoek. Bisschop Valentijn werd verlinkt en gearresteerd. Toen hij voor de keizer moest verschijnen probeerde hij om de keizer te bekeren. Claudius voelde zich daardoor beledigd en liet Valentijn martelen en onthoofden. Dit zou op 14 februari hebben plaats gevonden, maar het echte jaartal is onbekend. Voordat Valentijn onthoofd werd, zag hij kans om een papiertje aan het dochtertje van de bewaarder te geven. “Van je Valentijn” stond erop. En zo begon de traditie!

2.Romeinse feest “Lupercalia” als oorsprong van Valentijnsdag
Lupercalia, -een feest er ere van Lupercus, de god van de schaapherders en Lupa, de wolvin die Romulus en Remus opvoedde- werd ook gevierd op 14 februari. Volgens de Griekse historiograaf Plutarchus begon het feest met een rituele slachting van een hond en twee geiten, waarna de geitenhuid werd verwerkt tot een aantal riemen. Daarna renden een aantal jonge mannen naakt door de straten van Rome waarbij ze de riemen gebruikten om uit te halen naar de zeer enthousiaste vrouwen. Iedere vrouw die geraakt werd zou zwanger worden of -als zij dat al was- een goede bevalling hebben. Alhoewel dit feest op 14 februari gevierd werd, is het niet echt romantisch. Historici vermoeden daarom dan ook dat er geen verband is tussen deze twee feestdagen, maar een later verzinsel is.

3. De eerste historische vermelding van Valentijnsdag
Deze is terug te vinden in het boek “Parlement of Foules” van de veertiende-eeuwse schrijver Geoffrey Chauer. Hij schreef de volgende zin: “Want dit was op Sint Valentijnsdag, als elke vogel zijn maatje komt kiezen”. Alleen de meeste vogels in Engeland paren niet zo vroeg in het jaar, dus het is waarschijnlijker dat hij verwees naar 2 mei, de dag van de Heilige Sint Valentijn van Genoa. Sindsdien vonden “Valentijn” en “Valentijnsdag” snel intrede in de romantische literatuur. De oudste valentijnskaart die terug is gevonden is gemaakt rond het jaar 1400!

Valentijnsdag in de 20^e eeuw
Aan het begin van de 19^e eeuw sloeg de traditie van Valentijnsdag over op de gehele bevolking. Men begon met het versturen van kaartjes. In het begin met name anoniem, zodat men ondanks de sociale druk op kuisheid toch een passievolle liefdesverklaring kon versturen. Rond 1840 sloeg de Europese traditie over naar de Verenigde Staten waar het al snel uitgroeide tot een van de belangrijkste feestdagen. Niet alle landen in Europa vieren Valentijnsdag. In Duitsland is dit namelijk een onheilsdag, vanwege de geboorte van de verrader van Jezus, Judas. Ook in vele niet-Westerse landen wordt geen Valentijnsdag gevierd. Pas sinds een jaar of 30 is Valentijnsdag in Nederland een begrip aan het worden. Echter vinden veel mensen het vooral een “commercieel excuus”