Alles over gele thee

Gele thee is een weinig voorkomende theesoort die toch zeker met haar zachte en subtiele smaak zeker de moeite waard is om te proberen.

Volgens de geschiedenis werd gele thee voor het eerst geproduceerd tijdens de Tang dynastie (618-908) en was het een thee van de hoogste kwaliteit die gepresenteerd werd als een Tribute Tea. Dit komt voort uit de gewoonte om de hoogste kwaliteit van je thee (verplicht) aan de keizer cadeau te doen. Tijdens de Ming dynastie (1368-1644) werd de productie van gele thee geperfectioneerd en vierde hoogtij tijdens het Qing dynastie (1644-1911).

De methode om deze thee te maken lijkt op methodes die gebruikt worden bij het vervaardigen van groene thee. Tot en met het punt van het eerste verhitten, dan houden de overeenkomsten op. De productie van gele thee begint met het z.g.n. "pan frying" waarbij de thee lichtjes wordt geroosterd in een soort wok zodat de enzymen die verantwoordelijk zijn voor het fermentatieproces worden vernietigd. De nog warme bladeren worden dan gedurende enkele uren zorgvuldig in doeken gewikkeld om zo het resterende vocht te laten verdwijnen. Deze stap wordt herhaald tot de thee de juiste kwaliteit heeft gekregen.

Tijdens de productie moet de theemaster een instinctief gevoel toepassen om het oxidatieproces precies op het juiste moment te stoppen. Vanwege het stimulerende effect en de vele aangename eigenschappen, bleef de consumptie van deze thee lange tijd een voorrecht van de keizer en de boeddhistische monniken.

Omdat de methodes en techniek om gele thee te produceren zo ingewikkeld en arbeidsintensief zijn werd de populariteit van deze thee aanzienlijk minder toen zwarte thee en Oolong thee populairder werden. Deze hebben ook een veel eenvoudiger productieproces zodat er vaker voor gekozen werd om deze te produceren. Hierdoor verdween de productie van gele thee bijna helemaal. De kleine hoeveelheid die er nog geproduceerd werd, was vooral voor lokaal gebruik en niet voor de export. En rond 1940 was gele thee zo goed als verdwenen. In de jaren 70 werd de thee langzaam weer populair maar er waren er nog maar weinigen die het geheim van het productieproces kenden waardoor de thee kostbaar en toch wel uniek is gebleven.

De smaak van gele thee;
De overeenkomsten met groene thee zorgden juist voor de hernieuwde populariteit van gele thee. Er zijn namelijk veel overeenkomsten tussen deze twee theeën, maar gele thee mist de grasachtige smaak en geur die sommige mensen niet lekker vinden aan groene thee. Gele thee smaakt subtieler en zoeter. Onze kwaliteit gele thee heeft een open, veelkleurig blad met bronzen, goudbruine en groene tinten, vergelijkbaar met de China Pai Mu Tan. De smaak is mild met een vleugje zoetigheid en een onderliggende kruidigheid.